υπερμεσολόβιος

-α, -ο, Ν

φρ. «υπερμεσολόβια έλικα»

ανατ. έλικα τού ρινικού εγκεφάλου, που αποτελεί υποδιαίρεση τής ψαλιδωτής έλικας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + μεσολόβιος].